Bourgondiërs in de Australische jungle

Hallo koukleumers, wij zitten nu op het vliegveld van Cairns, voor onze vlucht naar Nieuw Zeeland. Na een maand in een temperatuur van 32 plus graden te hebben geleefd, willen wij een beetje solidair zijn met onze medelanders uit ons kikkerlandje en gaan wij naar een temperatuur van gemiddeld 23 graden. Das nog maar 20 graden met jullie verschil in plaats van 30 graden, kunnen jullie 33% minder jaloers zijn. :D

Anyhoo, de laatste paar weken hebben wij nog nauwelijks als backpackers geleefd dus dat zal weer een beetje afzien worden in Nieuw Zeeland! Geen lekkere kaasjes op toastjes met een wijntje erbij. Geen ijskoude Corona in het zonnetje op het strand... Vanaf nu gaan wij weer terug naar noodles en dagelijks brood met pindakaas. Ook lekker.

In de 10 dagen dat Vicki en Byron weg waren hebben wij eerst 4 dagen in een luxe huisje in het midden van de Daintree jungle gezeten. De tuin van dit huisje, wat ook gewoon jungle was, zijn wij met machetes en tuinscharen te lijf gegaan om te zorgen dat alle beplanting gekortwiekt was. Zwaar werk in het midden van de jungle waar de luchtvochtigheid minimaal 90% was. Onze zweetklieren zijn maximaal getest, en ons ondergoed kan aan jullie verkondigen dat onze zweetkliertjes goed werken. Het was wel leuk werk, vooral Koen was als een echte Rambo door het oerwoud aan het gaan met een wervelstorm van takken en bladeren om hem heen. Dit onbenullige hakwerk deed weinig goed toen hij op een wespennest was gestuit, toen gedroeg hij zich meer als een Rambotje. Esther had het allemaal goed gezien, na een junglekreet van Koen zag ze hem met een snoekduik uit de jungle duiken waarbij hij plat op zijn snoevert ging en nog even een metertje door gleed op het gras. Was een grappig spektakel het feit dat ons Koen 5 keer was gestoken door die vervelende kleine rakkertjes deed weinig af aan de grappigheid van de spastische panieksprong van Koen. :D

Ook had het huisje buiten een porseleinenbad met bubbels, een zogeheten spa. Esther heeft hier onder het genot van een Coronaatje lekker gebruik van gemaakt, had ze ook wel verdiend na het harde werk in de jungle. In de tijd dat we in de jungle hebben gezeten hebben we met de auto ook even Cape Tribulation in het hoge noorden van Australië bezocht, met de nodige jungletochten die daarbij horen. Super mooi gebied, van strand naar mangrove naar dichte jungle in 100 meter, super cool om in zo'n korte tijd door meerdere ecologische bouwwerken heen te lopen. Wel jammer van het mooie strand . Door de mogelijke (wij hebben niks gezien) aanwezigheid van de krokodillen en kwallen zijn de stranden en bijbehorende wateren onbegaanbaar.

Na de dagen in de jungle zijn we teruggegaan naar Port Douglas om op het huis en Oscar (de hond) te passen. Oscar is een schatje, als onze toekomstige hond de helft van het karakter van dit hondje heeft, dan krijgen wij een super leuke hondenbrok. De laatste paar dagen op ons eigen in een groot huis was super relaxed, met het aanwezige voedsel en het voedselgeld hebben wij als echte gepensioneerde bourgondiërs geleefd.

In totaal hebben we nu 1 maand gewwooft en hebben wij het alweer gehad met werken (wij begrijpen niet hoe jullie het uithouden :D). Tijdens het werk hebben we allemaal nieuwe dingen geleerd en opgedaan. Maar kan iemand Esther even uitleggen waarom het strijken van bedlakens, die worden gebruikt in privésfeer, nodig is. Esther heeft een paar bedlakens moeten strijken en volgens Esther is dit de meest onnuttigste bezigheid ter wereld en tevens één van de vervelendste. Dus eventuele toekomstige logeerders, jullie beddengoed is ongestreken. :P

We zitten nu al in Auckland, Nieuw Zeeland. Blijkbaar is de wachttijd op een vliegveld toch te weinig tijd om een verhaaltje te schrijven. Vooral als je ook nog je poepschema in de gaten moet houden, maar meer over Nieuw Zeeland de volgende keer.


Foto's zijn te vinden op:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10152191201070089.920824.648330088&type=1&l=3b1031a551