Indonesië

Indonesië, voor Esther een land van goede herinneringen en een leuk weerzien en voor Koen een mogelijkheid om eindelijk eens te zien hoe ons Esther is opgegroeid. Eerst hebben we een stop gemaakt in Legian/Kuta, Bali. Kuta is het Salou van Azië, een perfecte plek voor Esther om een reünie te hebben met de afgestudeerden van haar highschool tien jaar geleden. Zeer gezellig om na 2 maanden alleen reizen in Azië opeens een groep te hebben waar je mee uit eten kan en biertjes kan drinken. Na voor ons een fortuin te hebben uitgegeven aan deze goudgele rakkers en afscheid te hebben genomen van Esthers schoolmaatjes hebben wij het vliegtuig genomen naar Sulawesi om daar te worden opgevangen door Esthers ouders. Met hun hebben wij Palopo (waar Es van haar derde tot haar zevende heeft gewoond), Tana Toraja en Makassar bezocht. In Palopo hebben wij Esthers oude huis bezocht, het irrigatieproject van Aart bewonderd, de basisschool bezocht en oude bekenden opgezocht. Voor Esther heerlijk nostalgisch al deze plekken en personen weer te zien. Koen vond het vooral leuk om een mogelijkheid te hebben om een kijkje te nemen bij de lokale bevolking in huis. Zo vond hij het heel raar om in een huis te lopen waar een gloednieuwe grote LCD tv stond, maar er geen geld was voor een bed of een likje verf. Ook was het leuk om te zien dat de mensen die voor Aart en Joke hebben gewerkt zeer verheugd waren om Aart Joke en Es- die heel groot was geworden- weer te zien. We werden dan ook met open armen ontvangen. Bij Mika de tuinman werden ook snel even de meeste kinderen opgetrommeld om de familie van Nes te aanschouwen. En een grote familie was het, de vrouw van Mika was de tel qua kinderen kwijt maar volgens ons waren het er minstens 14!

Van Palopo zijn we naar Tana Toraja gegaan, in deze plaats draait alles om de doden en de begrafenis hiervan. Als er iemand in Tana Toraja is gestorven dan wordt het lichaam gebalsemd en in huis gestald, waar mensen met de overledenen kunnen praten en koffie kunnen drinken. Het lichaam blijft in het huis tot er genoeg geld is om de begrafenis te betalen. De begrafenis bestaat uit een Karbau, een groot rund, die wordt geslacht tijdens een feest waar alle bekenden en familieleden bij aanwezig zijn, waarna het lichaam wordt gedragen naar een uitgehakt graf in een rots, berg of grot. Wonderlijk om de graven van jaren geleden te mogen aanschouwen. De hangende graven waren grotendeels uit elkaar gevallen dus overal lagen schedels en beenderen van de overledenen. In Makassar hebben we genoten van de kikkerbilletjes en zonsondergang bij Kios Semarang, waar Esther een fijn weerzien had met haar allereerste hurktoilet. Ook zijn we naar Fort Rotterdam geweest, waar wij voor de lokale mensen een grotere attractie waren dan de tentoongestelde stukken. Heel grappig en na 20 keer heel vervelend om door willekeurige mensen te worden aangesproken met de vraag of ze met jou op de foto mogen. Joke en Aart heel erg bedankt dat jullie met ons mee wouden naar Sulawesi, en dat jullie ons hebben meegenomen naar al deze plekken. Het was voor ons echt heel erg lekker om even een midweekje op sleeptouw te worden genomen en geen zorgen te hebben qua planning en geld!

Na Sulawesi zijn we richting de Gili eilanden gegaan, 5 dagen witte stranden en blauwe zee. Na 1 dag hadden wij ook al een ritme te pakken. Onze dagen bestonden uit uitslapen, naar het strand om te snorkelen, te lezen, zwemmen en beachballen, eten, verder strandvertier om daarna te douchen, te eten en canasta te spelen. Zeer fijne dagen, na de hectische tijd met Joke en Aart zijn wij weer helemaal tot rust gekomen :D. Na Gili zijn we vertrokken naar Komodo, dit hebben we gedaan door 31 uur non stop te reizen per boot en bus. Maar de vraag is: is de reis het waard om een veredelde tjitjak te mogen aanschouwen. Dit kunnen we antwoorden met een luid ja, het oog in oog staan met een 3 meter grote giftige draak is het meer dan waard. De terugreis over land naar Bali duurt 45 uur, en na de reis van 31 uur hadden wij hier niet zo heel veel zin in, wij hebben er dus voor gekozen om in 1,5 uur terug te vliegen. Haha, fijn om zo nu en dan de rijke toerist uit te hangen en niet de eeuwige backpacker! De laatste paar dagen in Indonesië hebben we in Tirta Ganga - Bali doorgebracht, waar Joke ons wederom heeft opgezocht. Tijdens deze dagen hebben we door rijstvelden gebanjerd, sommige van ons hebben de rijstvelden van iets te dichtbij gezien... Joke. :) Ook hebben we gezien waar de vroegere koning zijn billetjes heeft gewassen en zijn we naar de zwarte stranden van Tulamben gegaan waar Koen heeft gesnorkeld naar het wrak van de USS Liberty voor de kust van Bali. Een mooi gezicht, een ijzeren constructie teruggenomen door de natuur, maar door het slechte zicht wel een enge ervaring :D. De laatste paar dagen Indonesië waren mede doordat Joke er was een leuke gezellige tijd. Al met al was één maand Indonesië super leuk, nu eerst anderhalf maand Thailand en Maleisië om daarna weer Indonesië aan te doen. We kijken er nu al naar uit.

Fotos staan op: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151948806275089.881274.648330088&type=3&l=525f8aefc3